Typy brokerów Forex – MM, NDD, STP, ECN. Co to jest i na co zwrócić uwagę?

To, co jest bardzo istotne z punktu widzenia każdego tradera, to model działania brokera w zakresie realizacji zleceń handlowych. Różnice w modelach realizowania zleceń, z jednej strony związane są z uwarunkowaniami historycznymi w rozwoju rynku brokerów oferujących CFD na Forex, a z drugiej strony z rozwojem możliwości technologicznych i oczekiwaniami inwestorów.

Podstawowy podział to podział na brokerów Dealing Desk (DD) i No Dealing Desk (NDD), czyli brokerów, którzy sami realizują transakcje handlowe swoich klientów jako druga strona transakcji (DD) i brokerów, którzy przekazują te zlecenia na rynek i do dostawców płynności (NDD).

Jak widać na powyższej grafice, brokerzy NDD dzielą się jeszcze na kilka kolejnych typów.

Najpierw omówimy sobie te dwa główne typy podejścia do obsługi transakcji przez brokerów, czyli Dealing Desk (DD) i No Dealing Desk (NDD), oraz podstawowe różnice pomiędzy nimi, wraz z plusami i minusami każdego podejścia. Następnie, w kolejnych krokach, omówmy konkretne modele działania.

Broker Dealing Desk (DD)

Na ogół, brokerzy Dealing Desk oferują prostsze podejście i gwarantują wykonanie zleceń.

Działanie

Broker Dealing Desk działa jako przeciwna strona w transakcjach klientów (zawsze muszą być dwie strony transakcji, czyli kupujący ⇄ sprzedający), dostarczając płynność na rynku i teoretycznie przyjmując ryzyko handlu na siebie.

Transakcje klientów są obsługiwane wewnętrznie, przez brokera, na jego wewnętrznym rynku. Transakcje nie są przekazywane na rynek zewnętrzny.

Podejście do klientów

Kiedyś brokerzy Dealing Desk oferowali stałe spready, co było atrakcyjnym rozwiązaniem dla początkujących traderów. Obecnie zdarza się to sporadycznie, a zamiast tego, tak jak wszędzie spready są dynamiczne.

DD gwarantuje wykonanie zleceń, co dla traderów, a w szczególności dla początkujących traderów, może być atrakcyjne.

W tym modelu zachodzi istotne ryzyko konfliktu interesów, ponieważ broker, który jest stroną transakcji z klientem, musi równocześnie dbać o dochodowość swojego biznesu. Dlatego jego interes jest rozbieżny z interesem klientów i w specyficznych sytuacjach może dochodzić do działań na szkodę klienta. Generalnie uważa się, że tego typu brokerzy zarabiają na stratach ich klientów.

Plusy

Gwarantowane wykonanie zleceń w warunkach niskiej płynności rynkowej. To w niektórych sytuacjach może być dla traderów korzystne.

Dla początkujących traderów istotne są również prostota i łatwość obsługi oferowane przez brokerów DD.

Minusy

Istnieje realne ryzyko, że broker może manipulować cenami lub dokonywać rekwotowań zlecenia w celu zwiększenia swoich zysków kosztem klientów.

Kolejnym minusem jest brak dostępu do najlepszych cen rynkowych i głębokości rynku. To może ograniczyć potencjalne zyski traderów.

Broker No Dealing Desk (NDD)

Na ogół, brokerzy No Dealing Desk zapewniają dostęp do lepszych cen rynkowych i unikają ryzyka konfliktu interesów pomiędzy nimi, a ich klientami.

Działanie

Broker No Dealing Desk działa jako czysty pośrednik, przekazując zlecenia klientów bezpośrednio na zewnętrzny rynek lub do dostawców płynności.

Transakcje klientów są obsługiwane na rynku lub bezpośrednio u dostawców płynności, co zapewnia dostęp do lepszych cen, płynności i przejrzystości.

Podejście do klientów

Brokerzy typu No Dealing Desk są bardziej skoncentrowani na tworzeniu właściwej relacji z klientami i podkreślaniu braku konfliktu interesów. W tym modelu broker nie ma powodów do przeciwstawiania się interesom klienta. Uważa się, że brokerzy NDD są bardziej zainteresowani jak najwyższą jakością dostarczanej usługi.

Plusy

Traderzy mogą korzystać z najlepszych przystępnych cen rynkowych i konkurencyjnych spreadów, co zwiększa możliwości w zajmowaniu pozycji i  potencjalne zyski.

Brak konfliktu interesów oznacza, że broker jest zainteresowany budowaniem poczucia satysfakcji u klientów i zapewnieniu im najlepszych warunków handlowych.

Minusy

W okresach bardzo niskiej płynności na rynku może wystąpić problem z bieżącą realizacją zleceń, co w efekcie może prowadzić do opóźnienia w realizacji zlecenia lub konieczności realizacji po innej cenie.

Brokerzy NDD nie zarabiają na spreadach, więc pobierają prowizję za realizację transakcji. Ponad to mogą wymagać wyższych minimalnych depozytów.

Hybryda DD/NDD

Model hybrydowy DD/NDD to połączenie cech Dealing Desk (DD) i No Dealing Desk (NDD). W tym modelu broker może obsługiwać niektóre zlecenia klientów jako przeciwna strona transakcji (DD), podczas gdy inne zlecenia są przekazywane bezpośrednio na rynek lub do dostawców płynności (NDD). 

Oto podstawowe cechy, plusy i minusy hybrydowego modelu DD/NDD:

Działanie

Broker w modelu DD/NDD działa jako mieszanka obu podejść, co daje pewną elastyczność w sytuacjach, kiedy płynność na rynku jest mniejsza.

Niektóre zlecenia klientów są obsługiwane wewnętrznie przez brokera, podczas gdy inne są przekazywane na zewnętrzny rynek lub do dostawców płynności.

Podejście do klientów

Model hybrydowy oferuje traderom korzyści płynące z tradycyjnego modelu Market Makera (gwarantowane wykonanie transakcji) i zalety NDD (dostęp do lepszych cen rynkowych i spreadów).

Plusy

Traderzy w sposób płynny korzystają z różnych modeli wykonania zleceń, które pojawiają się w zależności od warunków rynkowych.

Może to zapewnić większą elastyczność i lepszą dostępność do płynności rynkowej.

Minusy

Nadal istnieje realne ryzyko konfliktu interesów, szczególnie jeśli broker nie jest przejrzysty w swoich praktykach obsługi zleceń. W zasadzie można powiedzieć, że w mocy pozostają wszystkie wątpliwości związane z czystym modelem Dealing Desk.

Traderzy mogą odczuwać dyskomfort i zdezorientowanie spowodowane różnymi warunkami handlowymi i wykonaniem zleceń.

Podsumowując, model hybrydowy, DD/NDD, oferuje traderom pewną elastyczność podczas wykonania zleceń w warunkach ograniczonej płynności, ale nadal istnieją ryzyka związane z konfliktem interesów i brakiem spójności w obsłudze zleceń.

Powinniśmy dokładnie zbadać i zrozumieć sposób działania brokera w modelu hybrydowym przed podjęciem decyzji o wyborze.

Market Maker (MM) na rynku Forex to broker lub instytucja finansowa, który tworzy własny wewnętrzny rynek instrumentów finansowych. Na tym rynku broker udostępnia swoim klientom oferty kupna i sprzedaży poszczególnych par walutowych lub innych produktów. 

W transakcjach zlecanych przez klientów broker typu Market Maker działa jako przeciwna strona transakcji. Kupuje od sprzedających i sprzedaje kupującym, umożliwiając w ten sposób realizację transakcji.

Głównym zadaniem brokera MM jest zapewnienie płynności na rynku i ułatwienie handlu wszystkim uczestnikom. Poniżej znajduje się szczegółowe wyjaśnienie, jak funkcjonuje Market Maker na rynku Forex, a także jego zalety i wady dla traderów:

Broker Market Maker – sposób działania i model biznesowy

Tworzenie własnego rynku

Brokerzy Market Maker tworzą własny rynek dla instrumentów finansowych. W przypadku brokerów Forex są to instrumenty typu CFD (Contract For Difference). Brokerzy składają oferty dwóch cen dla każdej pary walutowej – ceny kupna (bid) i ceny sprzedaży (ask). Różnica między ceną bid i ask nazywana jest spreadem. Kiedyś spread u brokerów MM był stały, teraz jest dynamiczny.

Działanie jako druga strona transakcji

Kiedy klient składa zlecenie kupna, Market Maker staje się sprzedawcą, a kiedy klient składa zlecenie sprzedaży, Market Maker staje się kupcem. W praktyce taka sytuacja oznacza, że Market Makerzy stoją po drugiej stronie wszystkich transakcji klientów. Taka konstrukcja procesu handlowego pozwala wpływać na jego przebieg.

Zarządzanie ryzykiem

Brokerzy Market Maker zarządzają ryzykiem poprzez kontrolę szerokości spreadów oraz akceptację ceny zleceń klientów. Mogą również stosować techniki hedgingowe, takie jak otwieranie przeciwnych pozycji na rynku finansowym, aby zabezpieczyć się przed ponoszonym ryzykiem.

Model biznesowy

Model biznesowy Market Makera opiera się na generowaniu zysków z różnicy między ceną kupna i ceny sprzedaży, czyli spreadu. Przychód brokera generowany jest również poprzez pobieranie od klientów opłat i prowizji. Choćby takich jak swap. Poza tym, niestety, powszechnie uważa się, że brokerzy typu Market Maker zarabiają na stratach traderów.

Market Maker – zalety dla Traderów na rynku Forex

Dostępność i płynność

Market Makerzy zapewniają stałą dostępność do rynku i płynność. Dzięki temu traderzy mogą decydować się na zlecenie transakcji w dowolnym momencie, nawet w warunkach niskiej płynności rynkowej i mogą mieć pewność, że transakcja na pewno będzie zrealizowana.

Opłaty

Brokerzy MM oferują rachunki i obsługę transakcji prawie bez opłat. Jeśli mówimy o rynku CFD, to praktycznie poza spreadem (który nie jest opłatą, ale jest kosztem) i swapem, nie powinno być już żadnych innych opłat czy prowizji. Taki układ pozwala traderom na łatwą kalkulację kosztów transakcyjnych.

Niskie minimalne depozyty

Wielu brokerów Market Maker oferuje rachunki z niskim minimalnym depozytem, co pozwala nowym traderom rozpocząć handel na rynku Forex z mniejszym kapitałem początkowym. W praktyce wystarczy depozyt pozwalający grać 0,01 lota, czyli tzw. mikro-lotem.

Market Maker  – wady dla Traderów na rynku Forex

Ryzyko konfliktu interesów

Istnieje duże i realne ryzyko konfliktu interesów, ponieważ Market Maker we wszystkich transakcjach klientów działa jako druga strona. Z doświadczenia wiemy, że mogą istnieć sytuacje, w których interesy brokera są sprzeczne z interesami klienta. To wada, która najbardziej rozgrzewa emocje.

Nieprzejrzystość cenowa

Traderzy często obawiają się, że Market Makerzy mogą manipulować cenami, a nawet wywoływać opóźnienia w realizacji zleceń. Każda taka sytuacja oznacza niekorzystne warunki handlowe dla klientów i może prowadzić do przykrych konsekwencji.

Szerokie spready w czasie zmienności

W warunkach wysokiej zmienności rynkowej MM mogą, manipulować spreadem powodując, że będzie on szerszy niż, wynikałoby to z rzeczywistych warunków rynkowych. Taka sytuacja działa na szkodę klientów i przynosi dochód brokerowi. W efekcie może prowadzić do dużo większych kosztów transakcyjnych, a nawet do przedwczesnego zamknięcia pozycji powodując stratę.

Podsumowując, Market Makerzy oferują pewne zalety, takie jak dostępność do płynności, niskie opłaty i minimalne wymagane depozyty, ale istnieją również pewne wady, takie jak ryzyko konfliktu interesów i nieprzejrzystość cenowa, które traderzy powinni wziąć pod uwagę przy wyborze brokera Forex.

Ponieważ ludzie z natury lubią eksperymentować to w efekcie powstały kombinacje różnych modeli działania, takie jak MM/STP czy ECN/STP. 

Tego typu kombinacje są coraz bardziej powszechne w świecie handlu na rynku Forex. 

Hybrydowe modele brokerów Forex potencjalnie mogą zapewnić traderom większą elastyczność i dostęp do różnych typów wykonania zleceń w zależności od ich preferencji i warunków rynkowych. Jednak to, w jaki sposób będą realizowane zlecenia, zależy od brokera.

Ponadto, korzyści wynikające z połączenia dwóch różnych modeli działania, mogą zostać zrównoważone, a nawet przeważone przez zagrożenia lub wady, takie jak ryzyko konfliktu interesów, wyższe koszty transakcyjne lub dodatkowe opłaty.

Ponieważ mamy kilka różnych podstawowych modeli działania to i różnych hybryd może być więcej. Na przykład MM/DMA albo połączenia więcej niż dwóch modeli naraz. 

Jednakże zawsze, gdy w zestawie pojawia się Market Maker, równocześnie pojawia się cień wątpliwości. 

Być może dlatego coraz częściej słychać pytania typu: czy to na pewno jest czysty ECN lub STP?

Hybryda MM/STP (Market Maker/Straight Through Processing)

W tym modelu broker stara się łączyć zalety modelu Market Maker z zaletami modelu STP. 

Powstaje zatem model, który w pewnych warunkach może korzystać z przekazywania zleceń bezpośrednio do dostawców płynności, a w sytuacji niewystarczającej płynności na rynku, może działać jak animator rynku. 

W praktyce sposób organizacji zleceń może wyglądać dowolnie i zależy tylko od brokera. 

Dla przykładu broker może rozwiązać to tak, że zarządza ryzykiem związanym z niektórymi transakcjami, np. takimi o dużym wolumenie, poprzez przekazywanie ich bezpośrednio do dostawców płynności, a jednocześnie wszystkie mniejsze zlecenia obsługuje jako Market Maker.

MM/STP – Korzyści

• Potencjalnie, klienci tego typu rozwiązań będą mogli cieszyć się korzyściami wynikającymi z bezpośredniego dostępu do dostawców płynności, oraz możliwością korzystania z niskich spreadów i ewentualnego braku rekwotowań.
• W okresach mniejszej płynności na rynku, broker, działając jako animator rynku, może realizować zlecenia na bieżąco i bez opóźnień.

MM/STP – Wady

• W hybrydzie nadal istnieje realne ryzyko konfliktu interesów ze względu na obecność modelu MM. Ostatecznie to broker decyduje, które zlecenia będą przekazywane bezpośrednio do dostawców płynności, a które będą obsługiwane przez niego jako animatora rynku.
• W zależności od praktyk brokera, mogą wystąpić sytuacje, w których spready i warunki wykonania zleceń będą się różniły w zależności od tego, czy zlecenie jest obsługiwane przez Market Makera, czy też przekazywane jest bezpośrednio do dostawców płynności.

Hybryda ECN/STP (Electronic Communication Network/STP):

W tym modelu broker działa jako pośrednik, który przekazuje zlecenia klientów albo bezpośrednio do ECN, gdzie są dostępne dla wszystkich uczestników elektronicznego rynku, albo bezpośrednio do dostawców płynności na szerokim rynku. Model działania zapewnia głęboką płynność rynkową i przejrzystość w realizacji transakcji.

ECN/STP – Korzyści

• Dzięki bezpośredniemu dostępowi do szerokiego rynku, traderzy mogą korzystać z bardzo konkurencyjnych cen i najlepszych dostępnych spreadów.
• Brak konfliktu interesów, ponieważ broker działa tylko jako pośrednik, przekazując zlecenia do ECN lub bezpośrednio do dostawców płynności.

ECN/STP – Wady

• W momentach małej płynności na rynku, może wystąpić ryzyko związane z trudnościami w realizacji zleceń.
• Brokerzy nie zarabiają na spreadzie i w związku z tym do transakcji doliczane są prowizje. W niektórych przypadkach brokerzy mogą również oczekiwać wyższego kapitału początkowego przy zakładaniu rachunku, minimalnego poziomu kapitału na rachunku lub nie będą udostępniali mniejszych wolumenów transakcji.